Ατμόσφαιρα «Ηλεκτρισμένη»

Τα τρέχοντα τεκταινόμενα στην παγκόσμια οικονομική σκηνή καταδεικνύουν ότι τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας είναι εμφανή. Η ρευστότητα του χρήματος στην παγκόσμια αγορά διαφαίνεται έστω και με επιφυλακτικότητα να εξομαλύνεται. Όλα όμως τα απότοκα που προέκυψαν σαν αποτέλεσμα αυτής της δυσοίωνης και καταστοφικής για την ανθρωπότητα κρίσης ακόμα ταλανίζουν και πραγματικά «καίνε». Δυστυχώς το φαινόμενο της ανεργίας που αποτελεί νομοτελειακή απόρρεια της οικονομικής κρίσης, δεν άφησε ανεπηρέαστη την Κύπρο, σφυρηλατώντας συνθήκες οικονομικής αποσάθρωσης στον τόπο μας. Σύμφωνα με στοιχεία από την εφημερίδα Πολίτης «Βάσει των αποτελεσμάτων της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού για το δεύτερο τρίμηνο του 2009, που διενεργείται σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κανονισμό και που δημοσιεύτηκαν από την Στατιστική Υπηρεσία, το ποσοστό απασχόλησης των ατόμων ηλικίας 15-64 ετών παραμένει στα ίδια επίπεδα με το πρώτο τρίμηνο του έτους ενώ καταγράφεται ελαφρώς μειωμένο από το αντίστοιχο τρίμηνο του 2008. Ειδικότερα, το ποσοστό απασχόλησης των ατόμων ηλικίας 15-64 ετών ανήλθε στο 70,2% το δεύτερο τρίμηνο του έτους (78,1% άνδρες και 62,7% γυναίκες) έναντι 71,1% το αντίστοιχο τρίμηνο του 2008. Παρά το γεγονός ότι δεν παρατηρούνται μεγάλες μεταβολές στα ποσοστά απασχόλησης, δεν φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο όσον αφορά τα ποσοστά ανεργίας.» Αυτό όμως που ιδιαίτερα ανησυχεί είναι το γεγονός ότι η ανεργία έχει πρωτίστως αντίκτυπο στους νέους, με ποσοστό ανεργίας που φτάνει μέχρι και το 13% όσον αφορά την ηλικιακή ομάδα του εργατικού δυναμικού των 15-24 ετών. Σχετική αύξηση παρατηρείται και στην ηλικιακή ομάδα 24-64 ετών, με μικρότερη όμως αυξητική τάση. Όλα τα κυπριακά τηλεοπτικά Μ.Μ.Ε. έκαναν χθές (22/9/09) εκτεταμένη αναφορά στην εν λόγω κρίση που κτυπά κατά κύριο λόγο την οικοδομική βιομηχανία και ακολούθως την βιοτεχνία και την ελαφρά βιομηχανία.
Παράλληλα, εμφανής είναι και ο κίνδυνος αύξησης της φορολογίας σε ό,τι αφορά το ηλεκτρικό ρεύμα, κάτι στο οποίο συλλογικά η πολιτική ηγεσία τάχθηκε εναντίον. Αν κάτι τέτοιο πραγματωθεί – και σε συνάρτηση βέβαια με την ανεργία - τότε πραγματικά θα κλονίσει ακόμη περισσότερο το βιοπορισμό του μέσου Κύπριου.
Η κατάσταση όμως για την εικόνα της κυπριακής οικονομίας είναι άκρως συγκεχυμένη. Και είναι φανερό και έκδηλο ότι δεν έχουμε ακόμη αποκρυσταλλώσει την πραγματική όψη των πραγμάτων. Στην αρχή οι κυβερνώντες διεμήνυαν ότι το στάτους κβο της οικονομίας της χώρας μας χαίρει άκρας υγείας στέλλοντας εξόφθαλμα το μήνυμα ότι δεν είχαμε ακόμη επηρεαστεί από τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες του εξωτερικού. Όσο για το ηλεκτρικό ρεύμα είχαμε γίνει μάρτυρες μιας καθησυχαστικής ίσως και εφησυχαστικής αντιμετώπισης από πλευράς κυβέρνησης, λαμβάνοντας διαβεβαιώσεις για αναστολή εφαρμογής επιπρόσθετων επιβαρύνσεων. Τώρα γίνεται λόγος για αυξήσεις. Επιπρόσθετα, τώρα γίνεται λόγος και για επίσπευση των πληρωμών του ΦΠΑ από τους τρείς μήνες σε ένα μήνα, με αρχή από την 1η Οκτωβρίου 2009, για επιλεγμένους οργανισμούς και εταιρείες με το πρόσχημα της αύξησης των εσόδων στα κρατικά ταμεία. Επίσης, παρά τις υφιστάμενες οικονομικές αντιξοότητες, στάληκε το μήνυμα από την κυβέρνηση ότι το αναπτυξιακό πρόγραμμα που καταρτίστηκε - που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μεγαλεπίβολα σχέδια όπως για παράδειγμα την ανέγερση του μεγάρου πολιτισμού και την αναστήλωση του παλαιού νοσοκομείου Λευκωσίας- θα υλοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό, εμείς βλέπουμε μια κωλυσιεργία και νωχελική διάθεση προς την προαναφερθείσα κατεύθυνση.
Εκ των πραγμάτων, η πανάκεια για αντιμετώπιση αυτης της βαρησήμαντης κρίσης δεν έχει εφευρεθεί. Το μόνο σίγουρο είναι πως το «φλέγων» ζήτημα της οικονομίας πρέπει να αντιμετωπίζεται εξ’ ολοκλήρου με απόλυτη διαφάνεια, και όχι με εθελοτυφλία και στρουθοκαμηλισμό. Οφείλουμε να ξέρουμε που βαδίζουμε και τι προοπτικές έχουμε είδικά εμείς οι νέοι σ’ αυτόν τον τόπο. Χαιρετίζουμε μεν τα μέτρα στήριξης της ξενοδοχειακής βιομηχανίας από την υπουργό εργασίας, περιμένουμε δε να εκπονηθούν και άλλα πιο παραγωγικά και καινοτόμα μέτρα στήριξης των ανέργων, των ελεύθερων επαγγελματιών, όλων αναιξερέτων των τομέων της παραγωγής, του πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή, ώστε να καταστεί εκ νέου η Κύπρος ως ενας αξιόπιστος και προπάντων σταθερός οικονομικός πόλος έλξης.

Ο ακανθώδης Λιμνίτης

Σε φαύλο κύκλο φαίνεται πως έχει διαμορφωθεί η υπόθεση και το ενδεχόμενο διάνοιξης του οδοφράγματος του Λιμνίτη στην περιοχή Τυλληρίας. Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα που σημάδεψαν την παρακώλυση μετάβασης ομάδας Ελληνοκυπρίων προσκυνητών στην κατεχόμενη εκκλησία του Αγίου Μάμα στη Μόρφου, διαπιστώνουμε εκ νέου πως οι εισβολείς επιτείνουν και σκληραίνουν ακόμη περισσότερο την στάση τους, αποτινάσσοντας έτσι κάθε ίχνος καλής διάθεσης και συμβιβασμού, πράγμα που αποτελεί εκ των ών ουκ άνευ στοιχείο που θα συντείνει και θα ευνοήσει σε μεγάλο βαθμό την προσπάθεια εξεύρεσης λύσης. Καιροφυλακτείς, οι Τούρκοι άδραξαν της ευκαιρίας να παρεμποδίσουν και να ανακόψουν την πορεία διέλευσης των Ε/Κ προσκυνητών, δεδομένων φυσικά και των δικών μας σφαλμάτων στον τρόπο και στις εθιμοτυπικές διαδικασίες διάβασης. Η παντελής έλλειψη κρατικής παρουσίας στο οδόφραγμα , η εκ των πρωτέρων μη εκπόνηση μεθοδικών κινήσεων καθώς και η ασυνεννοησία με τις αρχές του κατοχικού καθεστώτος δυσχέραναν και εν τέλει κατέστησαν αδύνατη τη μετάβαση των προσκυνητών. Ο Λιμνίτης εδω και καιρό έχει ποικιλοτρόπως καταστεί έρμαιο των παρελκυστικών τακτικών του ψευδοκράτους, και από φιάσκο σε φιάσκο ο Αττίλας μας εμπαίζει ατιμώρητος, μόνο με αποδοκιμασίες από τη διεθνή και εγχώρια σκηνή. Όντας πλεονέκτης και ανικανοποίητος ξέρει μόνο να ζητά, να παίρνει, όχι όμως και να δίνει. Είναι πρώτιστης σημασίας η ανταπόδοση και η εξαργύρωση αυτής της στάσης όμως, όταν η Κύπρος θα κληθεί να συναινέσει ή να αποτρέψει με την άσκηση βέτο την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ευτυχώς όπως όλα δέιχνουν η Κυπριακή Κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στην πραγμάτωση της πιο πάνω κατεύθυνσης. Πάντως η Άγκυρα πρέπει να αντιληφθεί ότι όποιαδήποτε παραβίαση γραπτών ή προφορικών συμφωνιών θα συνεπάγεται με κόστος σ’ αυτήν και η μη συμμόρφωσή της με την πάροδο του χρόνου θα πρέπει να οξύνει το κόστος αυτό. Για να γίνει αυτό οφείλουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι φορείς καθως και οι έχοντες επιρροή στην Τουρκία να δράσουν προς την κατεύθυνση της εδραίωσης και καθιέρωσης των αρχών του διεθνούς δικαίου, της ασφάλειας των κρατών και της δικαιοσύνης.